Szczecin
WOLDENBERG Poczta Obozu IIC 1942 Żaglowiec
bardzo rzadka odbitka autorska
projektu znaczka na bibułkowym papierze
Szczecin to ważne miejsce na mapie filatelistycznej Polski.
W Szczecinie już w średniowieczu działała poczta książąt pomorskich, która przetrwała do 1637 r. Od końca XIII wieku działała tu także poczta krzyżacka. W XIV wieku na terenie Szczecina zaczęła działać poczta Hanzy na trakcie pocztowym z Rygi, przez Królewiec, Gdańsk, Rostock, Lubekę, Hamburg do Antwerpii. Na początku XVII wieku znajdowała się tu placówka pocztowa Taksistów, która została zlikwidowana po wkroczeniu na Pomorze Szwedów w 1630 r. Wojska szwedzkie biorące udział w wojnie trzydziestoletniej z Niemcami utworzyli swoją pocztę polową.
W 1729 r. Szwedzi odsprzedali swoją placówkę pocztową w Szczecinie Prusom. Pod koniec XVIII wieku poczta pruska utrzymywała 16 kursów konnych i wozowych, które łączyły Szczecin z Gdańskiem, Toruniem, Poznaniem, Wrocławiem, a także Berlinem i Hamburgiem. Okupujący w latach 1806-1813 Francuzi zorganizowali tu własną pocztę. Od 1826 r. porty położone u ujścia Odry zaczęły być obsługiwane przez pocztę parowcową, która prowadziła swoje rejsy również do zagranicznych miast między innymi w Szwecji, do Petersburga i Kopenhagi.
Od 1868 r. pocztę w Szczecinie obsługiwał Północnoniemiecki Związek Pocztowy, a od 1871 r. poczta Rzeszy Niemieckiej. Pod koniec XIX wieku na terenie miasta działały trzy poczty miejskie prywatnych przedsiębiorców: Courrier, Hammonia i Hansa.
W niewielkiej miejscowości tego regionu Polski Dobiegniew w czasie II wojny światowej działał niemiecki obóz jeniecki, w którym przetrzymywano polskich oficerów i ich ordynansów. Konwencja Genewska gwarantowała polskim jeńcom możliwość korzystania z różnych uprawnień w tym zorganizowanie i korzystanie z własnej poczty. Powstała w ten sposób Poczta Obozowa Woldenberg. Jej zadaniem było przyjmowanie, przenoszenie i doręczanie przesyłek na terenie obozu celem pozyskiwania funduszy na cele charytatywne, głównie na Fundusz Wdów i Sierot. Zarząd Poczty był mianowany i nadzorowany przez Komisję Rewizyjną „Najstarszego obozu”. Funkcjonariusze pocztowi działali bezinteresownie. Opłaty za swoje usługi były pobierane według obowiązującej taryfy pocztowej. Poczta Obozowa Woldenberg wydrukowała i wprowadziła do obiegu 43 znaczków opłaty, jeden znaczek urzędowy, cztery znaczki dopłaty, pięć bloków i 6 kart pocztowych. Używano 25 datowników pocztowych. Podobne poczty obozowe choć na mniejszą skalę utworzono w kilku innych obozach polskich oficerów: Gross Born, Neubrandenburg i Murnau. Poczta obozowa poza funkcją komunikacyjną była wyrazem polskiego patriotyzmu i świadectwem, że nawet w tak trudnych wojennych czasach duch polskiej armii pozostaje niezwyciężony.
Prowadzę skup znaczków na terenie miasta Szczecin oraz województwa zachodniopomorskiego. Jeżeli mieszkacie Państwo w tej części Polski i jesteście zainteresowani otrzymaniem najlepszej ceny za swój zbiór znaczków to zapraszam do kontaktu z moją firmą.